ارزیابی نیازهای آموزشی اعضاء هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال ۱۳۹۰

سابقه و اهداف: شناسایی نیازهای آموزشی، گامی مهم در برنامه ریزی برای برنامه های رشد اعضاء هیئت علمی بوده و نقش مهمی در ارتقای کیفیت آموزش دارد. هدف مطالعه حاضر، تعیین نیازهای آموزشی اعضاء هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد و اولویت بندی این نیازها بود تا اولویت هایی که باید آموزش داده شود، تعیین و به مسئولان برای طراحی برنامه های آموزشی ارائه گردد.  روش بررسی: مطالعه از نوع مقطعی بود که بر روی کلیه اعضاء هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد به تعداد 260 نفر انجام شد. با استفاده از شاخص های بدست آمده از مرور متون، پرسشنامه ای تنظیم سپس روایی و پایایی آن تعیین شد. اهمیت نیاز آموزشی با نمره 1 تا 20 مشخص گردیده بود؛ و در نهایت داده ها تجزیه و تحلیل شد.  یافته ها: حیطه های مختلف نیاز آموزشی در اعضاء هیئت علمی بالینی به ترتیب: حیطه آشنایی با آیین نامه های مرتبط با ارتقاء، پژوهش، توسعه فردی و در اعضاء هیئت علمی غیر بالینی به ترتیب: حیطه پژوهش، آشنایی با آیین نامه های مرتبط با ارتقاء و آموزش اولویت بندی گردید. در اعضاء هیئت علمی بالینی: اولویت اول در حیطه آموزش، طراحی، اجرا و تحلیل آزمون های شفاهی و مشاهده؛ در حیطه پژوهش، مهارت تحلیل آماری داده ها و در اعضاء هیئت علمی غیر بالینی: اولویت اول در حیطه آموزش، نحوه پرورش تفکر انتقادی و قدرت استدلال؛ در حیطه پژوهش، نحوه ارزیابی و داوری طرح های تحقیقاتی بود.  نتیجه گیری: اعضاء هیئت علمی بالینی به هر هفت حیطه اصلی، به ویژه آیین نامه های مرتبط با ارتقاء و اعضاء هیئت علمی غیر بالینی به حیطه پژوهش نیاز آموزشی دارند. پیشنهاد می گردد برای برنامه ریزی اهمیت و وزن هر هفت حیطه به صورت استاندارد مشخص شود.